„Polacy – Węgrzy. 1000 lat historii”.

 

 „Polacy – Węgrzy. 1000 lat historii”.

“Nie ma chyba dwóch narodów w Europie połączonych przez historię tak wieloma węzłami, które wiąże niemal nieustanna przyjaźń od czasów wczesnego średniowiecza aż po XXI wiek”. 

 24 czerwca br. otworzyliśmy nową wystawę stałą Polskiego Instytutu Badawczego i Muzeum, zatytułowaną: „Polacy – Węgrzy. 1000 lat historii”. Było to bardzo ważne wydarzenie zarówno dla nas, jak i dla Polonii węgierskiej oraz osób, które interesują się naszą wspólną polsko-węgierską historią. Dlatego jesteśmy niezmiernie dumni, i razem z Polskim Samorządem działającym pod tym samym adresem, cieszymy się, że tak ważna inicjatywa powstała na mapie polskich miejsc, które należy odwiedzić w Budapeszcie. 

 Piotr Piętka, już od pierwszych dni urzędowania postawił sobie za cel rozszerzenie i modernizację dotychczasowej wystawy lub stworzenie nowej, nowoczesnej ekspozycji. Do projektu pozyskał takich zwolenników jak, śp. Jacek Miller z Ministerstwa  Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz decydentów w Muzeum Historii Polski, którzy dostrzegli, jak ważna jest to inicjatywa. Po długich przygotowaniach i negocjacjach, mogliśmy wreszcie rozpocząć pracę nad scenariuszem wystawy jesienią 2021 roku.

Misja 

Misją ekspozycji jest ukazanie w jak najszerszej perspektywie historii stosunków polsko-węgierskich i dziejów węgierskiej Polonii oraz jej godne reprezentowanie. 

Zależało nam również na tym, aby wystawa przyciągała zwiedzających nowoczesnym wizerunkiem, multimedialnymi efektami i materiałami oraz filmami archiwalnymi. Aby prawdziwie i rzetelnie odzwierciedlała wydarzenia minionych stuleci. 

 W tym miejscu należy wspomnieć, że w strukturze wystawy nie dominuje jedynie historia wydarzeń. W przeglądzie historycznym na różnych etapach można znaleźć dodatkowe informacje o stosunkach polsko-węgierskich. Przykładem tego jest ekran, na którym możemy przeczytać o pierwszych książkach, które zawierały teksty również w języku węgierskim, a które wychodziły jeden po drugim z krakowskich drukarni.

 Wystawa „Polacy – Węgrzy. 1000 lat historii”, jak czytamy w specjalnym komunikacie prasowym rzecznika prasowego Muzeum Historii Polski pana Michała Przeperskiego, to: 

„Dziesiątki obrazów i fotografii, kroniki filmowe, liczne pamiątki i relacje świadków – poprowadzą widza przez tysiąc lat wspólnej historii Polski i Węgier. Sześć sal mieści w sobie bogactwo opowieści: od średniowiecznych losów św. Kingi, córki króla Béli IV, przez dynastyczne koligacje Jagiellonów i Batorych, świętych i błogosławionych z dynastii Arpadów i Piastów, aż po współudział Polaków pod wodzą Józefa Bema w węgierskiej wojnie o niepodległość lat 1848-1849. 

To wszystko można obejrzeć w Muzeum w Budapeszcie. Wystawa ukazuje też najważniejsze i najbardziej dramatyczne epizody z dziejów dwudziestego wieku. To świadectwo niezwykłej gościnności, jaką Węgrzy okazali tysiącom polskich uchodźców po wrześniu 1939 r. Symbolem wspólnej walki z totalitarnym złem jest opowieść o bohaterstwie Józsefa Antalla i Henryka Sławika, których współpraca ocaliła kilka tysięcy polskich Żydów od pewnej śmierci z rąk niemieckich. 

Wreszcie, polskie i węgierskie kroniki filmowe opowiedzą o dramatycznych dniach października i listopada 1956 r., gdy dziesiątki tysięcy Polaków oddawało krew dla bohaterów powstania węgierskiego. Fotografie dokumentują ponure czasy komunistycznej dyktatury, ale i życie codzienne. Ukazują wyprawy turystyczne nad Balaton i do północno węgierskich term, dla wielu Polaków będące świetną okazją by poznać i samodzielnie zasmakować w węgierskiej kulturze. Jest to też opowieść o unikalnym ruchu autostopowym, który przyciągał młodych Węgrów nad Wisłę, a wielu z nich zachęcił do nauki języka polskiego. W ten sposób prawdziwa przyjaźń polsko-węgierska realizowała się w praktyce. 

Muzeum jest również miejscem dokumentującym życie węgierskiej Polonii. Jednym z jej symboli pozostaje Derenk – dawna osada na północy dzisiejszych Węgier, gdzie wytworzyła się niepowtarzalna mieszanka językowo-kulturowa. Choć dziś miejscowość jest opuszczona, to potomkowie jej mieszkańców kultywują pamięć o korzeniach. Dzięki wystawie, opowieść o tym niezwykłym miejscu zostanie przywrócona wspólnej, polsko-węgierskiej pamięci.”

Ujęliśmy również parę innych istotnych wydarzeń i historię ich bohaterów.

 Po przedstawieniu panowania w Polsce Stefana Batorego, oraz sarmackiego przenikania się szlachty węgierskiej z polską, przybywamy do okresu wojen niepodległościowych. Sala ta  została zorganizowana wokół (wydarzenia) Wiosny Ludów i postaci generała Józefa Bema. Nie zapomnieliśmy  również  o powstaniu Franciszka II Rakoczego, oraz węgierskich ochotnikach powstania styczniowego.

Sceny ekspozycji związane z XX wiekiem są bogate w fotografie, które pozwalają  ukazać m.in. historię polskich uchodźców, przybyłych na Węgry w czasie II wojny światowej.

 W osobnym rozdziale  opowiadamy interesującą historię handlu , głównie winem i solą – między Polską i Węgrami.

 Muzeum prezentuje także historię węgierskiej Polonii, od utworzenia pierwszych stowarzyszeń, przez budowanie polskiego kościoła w Kőbányi, aż do powstania organizacji cywilnych ufundowanych i utworzonych już po wojnie oraz po transformacji zmianie ustroju. 

 “Mini-kino” pozwala zanurzyć się w świat nagrań filmowych z wydarzeń 1956 roku, aby lepiej zrozumieć tło polskiej pomocy dla węgierskiego powstania.

  Nie zapomnieliśmy też o codziennym życiu w czasach socjalizmu, kiedy podróże i handel często szły w parze. 

 Historię skończymy – na razie – w pewnym sensie wspólnymi wydarzeniami w życiu Polski i Węgier z 1989 roku.

   Stara wystawa 

Poprzednia wystawa została otwarta w 1998 roku – nazywaliśmy się wtedy jeszcze Muzeum i Archiwum Węgierskiej Polonii –, a dyrektorem był Konrad Sutarski. Byliśmy bardzo przywiązani do tamtego materiału, dlatego cieszy nas fakt, że nowa ekspozycja pod wieloma względami opiera się na tej dawnej. Znajduje to odzwierciedlenie w strukturze muzeum: na przykład sala o Derenku została zachowana jako samodzielna jednostka.

 Eksponaty 

Najważniejszymi eksponatami naszego muzeum są: kopia płaszcza św. Władysława oraz kopia szabli gen. Józefa Bema, relikwie kościoła polskiego z okresu międzywojennego oraz przedstawiający bitwę pod Sibinem fragment Panoramy Siedmiogrodzkiej, które znalazły się również w centralnym miejscu nowej ekspozycji.

 Finansowanie 

Nasz projekt finansowało i wsparło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Departament Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą i Miejsc Pamięci). Za realizację wystawy dziękujemy obecnym i byłym pracownikom naszej instytucji, naszemu partnerowi –  Muzeum Historii Polski w Warszawie oraz wszystkim, którzy wsparli nas w tym przedsięwzięciu. Otwarcie wystawy stałej „Polacy–Węgrzy. 1000 lat historii” wieńczy najbardziej ambitny – jak dotychczas – projekt naszego Instytutu, a jednocześnie oznacza początek nowego okresu, dając stabilne podstawy do dalszego rozwoju.

 Wystawa jest czynna: wtorek − czwartek 10.00 – 16.00, piątek – sobota: 10.00 – 14.00.
Adres: Budapeszt, X dzielnica, ulica Állomás 10, telefon:  +36 703 927 741, e-mail: muzeum@polonia.hu.
Muzeum znajduje się w pobliżu stacji kolejowej Kőbánya Álsó i pętli autobusowej Kőbanya Alsó vasutállomás.
Ceny biletów: normalny 300,- Ft, ulgowy 150,-. Dla dzieci poniżej 6 lat i seniorów powyżej 70 lat wstęp wolny.

 Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych do obejrzenie wystawy!

 József Virágh 

István Miklós Balázs

 

 Fotorelacja z wernisażu otwarcia wystawy stałej Muzeum:

http://lengyelmuzeum.hu/pl/2022/06/24/fotorelacja-z-otwarcia-stalej-ekspozycji-w-muzeum-polacy-i-wegrzy-1000-lat-historii/

 

 

 

Plakat

 

 

Dwie rocznice 4 czerwca!

POGRZEB WĘGIER – TRAKTAT W TRIANON

4 czerwca 1920 roku w pałacu Grand Trianon w Wersalu został podpisany traktat pokojowy między Węgrami a państwami Ententy. Ze strony Węgier miał go podpisać Albert hr. Apponyi, szef węgierskich negocjatorów. Jednak gdy tylko przeczytał tekst traktatu, ostentacyjnie opuścił pałac, dając do zrozumienia, że podpisanie tego dokumentu byłoby czynnością hańbiącą. Ostatecznie po wielu naciskach dyplomatycznych Ententy traktat podpisało dwóch członków węgierskiej delegacji, którzy natychmiast podali się do dymisji i wycofali z życia publicznego. W imieniu Polski traktat podpisali Eustachy ks. Sapieha, minister pełnomocny RP w Londynie, i Erazm Piltz, minister pełnomocny RP w Pradze.
Warunki pokoju, które podyktowano Węgrom, przeszły najśmielsze oczekiwania. Na mocy tego traktatu nowo powstałe Węgry utraciły 2/3 ludności (pozostało 8 mln z 21 mln) i 2/3 obszaru państwa na rzecz Rumunii, Czechosłowacji, Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Austrii, Włoch i Polski (pozostało 93 tys. km² z 325 tys. km²). Poza granicami Węgier znalazło się 3,5 mln Węgrów, co stanowiło 1/3 narodu. Konsekwencje tych ustaleń widać do dnia dzisiejszego.
4 czerwca 1920 roku – dzień podpisania traktatu – został ogłoszony dniem żałoby narodowej. W całym kraju bito w dzwony i odprawiano nabożeństwa żałobne, gazety ukazały się w czarnych obwódkach, zamknięto szkoły, urzędy i sklepy, stanął ruch uliczny, wszystkie flagi państwowe opuszczono do połowy masztu. Na ulicach zaczęły się pojawiać napisy „Nem, nem, soha!” („Nie, nie, nigdy!”) i „Mindent vis-sza!” („Oddać wszystko!”).
Rewizja traktatu stała się głównym celem polityki zagranicznej Węgier w okresie międzywojennym i przyczyniła się do zbliżenia z III Rzeszą. W latach 1938–1941 Węgrom udało się przy poparciu III Rzeszy zrewidować część postanowień z Trianon. W tym czasie wróciły do kraju ziemie zamieszkałe przez 2 mln Węgrów, a terytorium powiększyło się do 172 tys. km². Zmiany te zostały anulowane w 1947 roku.

autor: Izabela Gass
ilustracje: Materiały Jana Dąbrowskiego, APAN, III–370, j. 219

 

4 czerwca obchodzimy też drugą rocznicę, tym razem dotycząca Polski!

101518864_1358481157679896_6951062732128911360_o